Niemiecki protest przeciwko Zielonemu Ładowi

Kryzys w niemieckim rządzie nie pojawił się po zdymisjonowaniu ministra finansów Christiana Lindnera. Zaczął się dużo wcześniej, a w jego tle wyraźnie widać nierozstrzygnięte kwestie unijnej polityki migracyjnej oraz – to rzecz być może najważniejsza – unijną politykę klimatyczną, a przede wszystkim rozwiązania wprowadzane przez tzw. Zielony Ład. To program tylko pozornie niosący rozwiązania, a tak naprawdę szkodliwy dla gospodarki. Odejście od niego postulował głośno Lindner na kilka dni przed odwołaniem go z urzędu, co doprowadziło do bezprecedensowego kryzysu rządowego w Berlinie.
Olaf Scholz Niemiecki protest przeciwko Zielonemu Ładowi
Olaf Scholz / fot. Flickr.com/OSCE Parliamentary Assembly/CC BY-SA 2.0

Christian Lindner, lider Wolnej Partii Demokratycznej, jest politykiem od dawna lubianym przez biznes, choć to nie głosy przedsiębiorców dały mu miejsce w Bundestagu i zagwarantowały silną i stabilną pozycję w polityce. To jeden z niewielu obecnych polityków niemieckich, który lubi mówić prawdę, nie owijając w bawełnę, szczególnie jeśli chodzi o sprawy gospodarcze. Koncyliacyjny i raczej spokojny był w egzotycznej koalicji SPD, FDP i Zielonych gwarancją przeprowadzenia kraju przez możliwe kryzysy, które od 2021 roku nękały politykę i gospodarkę kraju Teutonów. Wybory – nieudane w przypadku polityki migracyjnej, polityki energetycznej i stosunków międzynarodowych, co przyznaje dzisiaj w badaniach większość rdzennych mieszkańców unijnej potęgi – których dokonywała poprzednia kanclerz Niemiec Angela Merkel, położyły się szerokim cieniem na decyzjach obecnego kanclerza Olafa Scholza, który niedługo po przejęciu władzy w 2021 roku (w którym Europa wciąż zmagała się z pandemią), musiał zmierzyć się z rosyjskim atakiem na Ukrainę i lewicową presją na zmiany przepisów dotyczących globalnych zmian w energetyce i gospodarkach. Scholz okazał się zbyt słaby, aby kategorycznie sprzeciwić się narzucanym przez Unię Europejską zmianom w prawie gospodarczym i energetycznym, czyli tzw. wspólnej polityce klimatycznej znanej także jako Zielony Ład. Polityce, która okazała się dla Niemców zbyt kosztowna, szczególnie że najsilniejsza netto gospodarka Europy już drugi rok z rzędu pozostaje w recesji, ciągnąc za sobą handlowych partnerów. Scholzowi nie starczyło również odwagi do wycofania się z polityki migracyjnej zapoczątkowanej przez jego poprzedniczkę, której echa odczuwają wszystkie kraje Europy.

Niemcy w kryzysie

Odwagi do przeprowadzenia zmian nie zabrakło ministrowi finansów Niemiec, który – dzisiaj zamknięte dla mediów spotkanie rządu z 5 i 6 listopada jest doskonale opisane – sprzeciwił się i polityce kanclerza, i Zielonemu Ładowi, i – w końcu – budżetowi Bundesrepubliki, który zakładał kilkukrotne przekroczenie bezpiecznego poziomu deficytu budżetowego.

Nawiasem mówiąc, Lindner jest pierwszym zachodnim i rządzącym politykiem, który w tak kategorycznym tonie skrytykował założenia Zielonego Ładu i zażądał natychmiastowego odejścia swojego kraju od europejskiej polityki klimatycznej lub przeprowadzenia wcześniejszych wyborów. Politykiem, który odważył się przywołać w swoim sprzeciwie wszystkie argumenty przeciwko Zielonemu Ładowi, które poruszane były w Polsce i o których mówi m.in. przygotowany przez NSZZ „Solidarność” raport „Drapieżny Zielony (nie)Ład” na temat skutków bezwarunkowego wprowadzenia „zielonych” rozwiązań w UE.

Dzień po odwołaniu do mediów wyciekło tzw. stanowisko Lindnera”, czyli dokument, który otrzymali przed posiedzeniem rządu kanclerz oraz koalicyjni partnerzy szefa FDP. W dokumencie Lindner stanowczo sprzeciwia się zawieszeniu konstytucyjnego zakazu nadmiernego zadłużania się – niemieckiego hamulca zadłużenia – w celu załatania dziury w budżecie federalnym na rok 2025 wynoszącej około 10 miliardów euro. Domaga się również natychmiastowego rozwiązania niemieckiego funduszu klimatycznego, z którego rząd finansuje swoje projekty zielonej transformacji. Zasilony 200 miliardami euro z federalnego budżetu niemiecki fundusz klimatyczny to echo unijnego Zielonego Ładu, którego skutki w Niemczech mają polegać na likwidacji przemysłu węglowego, docelowej, ale możliwie najszybszej, rezygnacji z paliw kopalnych i przestawienia całej gospodarki na odnawialne źródła energii – bez względu na koszty, jakie za sobą pociągną. Koalicjanci Lindnera – Zieloni, bo to właśnie za nimi stoi podszyty ideologią komunistyczną nowy model europejskich gospodarek, oraz politycy SPD, którzy obiecali Unii Europejskiej bezwarunkowe wprowadzenie Zielonego Ładu i pilnowanie, żeby również inne kraje w trybie natychmiastowym rozpoczęły implementację unijnego programu – uznali dokument ministra finansów za akt wrogości.

Biznes i think tanki popierają Lindnera

18-stronicowe memorandum Lindnera pojawiło się na dwa tygodnie przed posiedzeniem Bundestagu zaplanowanym na 14 listopada – to dzień, w którym koalicja miała podjąć kluczowe decyzje dotyczące budżetu na przyszły rok. I już od pierwszych akapitów pismo Lindnera nie pozostawia złudzeń, że ani jemu, ani jego partii nie jest po drodze z koalicjantami w kwestiach wydatków i polityki gospodarczej. Postulaty wymienione w dokumencie natychmiast znalazły zwolenników, przede wszystkim wśród właścicieli niemieckich małych i średnich firm. Wstrzymanie wpłat na fundusz wymuszający na gospodarce likwidację tradycyjnych źródeł energii i znaczne zredukowanie wypłat z tytułu ubezpieczeń społecznych (co uderzyłoby przede wszystkim w imigrantów przyjeżdżających do Niemiec nie do pracy, ale po zasiłki) oraz idące za nim odchudzenie przerośniętej biurokracji pozwoliłoby na znaczne zmniejszenie podatków dla przedsiębiorstw. Z gospodarczego punktu widzenia to dobry ruch, bo generujące aktywność gospodarczą mniej obciążone przedsiębiorstwa wpływają nie tylko na rynek pracy i kondycję samej gospodarki, ale również na większe wpływy do budżetu federalnego w związku z rozwijającą się produkcją i handlem. Wydaje się również ruchem potrzebnym w świetle ostatnich danych makroekonomicznych Niemiec. Wynika z nich, że tamtejsze eksport i produkcja przemysłowa spadły bardziej niż oczekiwano – odpowiednio o 1,7 proc. i 2,5 proc.

Do nękanych złymi wiadomościami ministrów w rządzie Scholza doszły również informacje o planowanym zamknięciu trzech z dziesięciu największych fabryk Volkswagena, który nie wytrzymał konkurencji z chińskimi produktami i musi znacznie ograniczyć koszty (pracę w koncernie może stracić nawet 90. tys. osób) oraz ogłoszone przez niemiecki koncern Bosch zwolnienia około 7000 pracowników w najbliższych miesiącach.

Kalendarz kryzysu

Już po zdymisjonowaniu Christiana Lindnera z pracy w rządzie zrezygnowali pozostali ministrowie FDP, a prezydent Frank-Walter Steinmeier zadeklarował, że jest gotów podjąć decyzję o rozwiązaniu Bundestagu. Głos zabrały również najważniejsze think tanki i grupy lobbingowe, jednoznacznie popierając postulaty byłego już ministra finansów. Henning Vöpel, szef think tanku Centrum Polityki Europejskiej, uważa, że rząd Scholza „nie zdołał przywrócić niemieckiej gospodarce ścieżki wzrostu strukturalnego”. A skoro nie zdołał, mając w gabinecie przygotowanych do reform ministrów, tym bardziej nie zrobi tego teraz.

Vöpel zidentyfikował cztery priorytety, które musi podjąć okrojona koalicja rządowa, aby przywrócić gospodarkę na właściwe tory.
– Po pierwsze, stabilizacja transformacji energetycznej, która jest kluczowa dla połączenia ochrony klimatu z konkurencyjnością. Po drugie, redukcja biurokracji, co jest szybką ulgą, która nie wymaga pieniędzy. Po trzecie, wdrożenie cyfryzacji, która ma znaczny potencjał produktywności. I po czwarte, zachęty podatkowe dla inwestycji – wyjaśnia.

Kalendarz wydarzeń uzgodniony przez wszystkie największe niemieckie partie mówi, że przedterminowe wybory do Bundestagu odbędą się 23 lutego przyszłego roku. Głosowanie w sprawie wotum zaufania dla obecnego rządu odbędzie się 18 listopada, a przyszłoroczny budżet będzie wyłącznie prowizoryczny.

Zielony Ład, który stał się zarzewiem obecnego kryzysu w koalicji, znajdzie się w programach wyborczych wszystkich lewicowych ugrupowań, w tym SPD i Zielonych.

Ład... czy zagrożenie?

Zielony Ład jest jednym z najniebezpieczniejszych narzędzi przygotowanych przez unijną administrację, które ma położyć podwaliny pod stworzenie na bazie UE superpaństwa złożonego z europejskich regionów. Państwa narodowe mają zniknąć z mapy Europy. Wskazywali na to m.in. autorzy badania i raportu dotyczącego Zielonego Ładu, dr Katarzyna Obłąkowska i dr Artur Bartoszewicz. Z badania „Polacy o Zielonym Ładzie” jednoznacznie wynika, że jesteśmy przeciwni wprowadzeniu unijnych przepisów implementujących Zielony Ład nad Wisłą. Nie chcemy tracić naszego państwa, nie jesteśmy również zainteresowani unijnym rządem oraz na siłę wprowadzanymi ekologicznymi rozwiązaniami uderzającymi w biznes i rynek pracy.

Zdaniem naukowców Zielony Ład jest jednym z elementów wprowadzanego sukcesywnie – tak jak przewidywały to założenia komunistycznego Manifestu z Ventotene – superpaństwa ze stolicą w Brukseli, funkcjonującego jako federacja regionów.
Niemiecki głos Christiana Lindnera był pierwszym tak stanowczym protestem przeciwko rozwiązaniom zaplanowanym w Brukseli w Europie Zachodniej.

CZYTAJ TAKŻE:


 

POLECANE
11 lipca 1943 roku przyszli po nich Ukraińcy z widłami, siekierami i butelkami z benzyną tylko u nas
11 lipca 1943 roku przyszli po nich Ukraińcy z widłami, siekierami i butelkami z benzyną

Dzień 11 lipca 2025 roku jest obchodzony w Polsce jako Narodowy Dzień Pamięci Ofiar Ludobójstwa dokonanego przez ukraińskich nacjonalistów na obywatelach II RP.

Pracował w żłobku, promował gender, okazał się pedofilem tylko u nas
Pracował w żłobku, promował gender, okazał się pedofilem

Kolejny aktywista gender okazał się pedofilem. Tym razem mężczyzna, którego zatrzymała już policja, zatrudnił się w żłobku, a dodatkowych ofiar szukał w internecie. Wśród rodziców budził zaufanie – podobno nikt nie podejrzewał go o tak straszne zbrodnie.

Szczyt Trump-Putin. Sekretarz stanu USA mówi wprost z ostatniej chwili
Szczyt Trump-Putin. Sekretarz stanu USA mówi wprost

Sekretarz stanu USA Marco Rubio poinformował w czwartek, że dotychczas nie zaplanowano spotkania prezydentów Stanów Zjednoczonych i Rosji, Donalda Trumpa i Władimira Putina.

Polski geniusz dał sztucznej inteligencji wzrok gorące
Polski geniusz dał sztucznej inteligencji wzrok

Drodzy Państwo, dzielę się piękną historią. Polak, Piotr Bojanowski został dyrektorem ds. naukowych i kieruje pracami nad fundamentalnym rozwojem AI w jednym z najważniejszych laboratoriów AI na Ziemi – Laboratorium FAIR w Paryżu.

Tusk: Nie przewiduję stanowiska wicepremiera dla Polski 2050 z ostatniej chwili
Tusk: Nie przewiduję stanowiska wicepremiera dla Polski 2050

Premier Donald Tusk w ramach rekonstrukcji rządu nie przewiduje stanowiska wicepremiera dla Polski 2050. Jak dodał, do rekonstrukcji rządu dojdzie między 22 a 25 lipca, ale na pewno nie 22 lipca.

Muzeum Polskie w Rapperswilu zamieniono w restaurację z ostatniej chwili
Muzeum Polskie w Rapperswilu zamieniono w restaurację

Muzeum Polskie w Rapperswilu od 2022 roku nie ma siedziby. W hotelu Schwanen, gdzie miało przenieść się muzeum, zamieniono na restaurację. Bezcenne zbiory czekają w magazynach.

Grafzero: Prawdziwa historia Jeffreya Watersa i jego ojców Jul Łyskawa - recenzja z ostatniej chwili
Grafzero: "Prawdziwa historia Jeffreya Watersa i jego ojców" Jul Łyskawa - recenzja

Paszport Polityki, nominacja do Nike, Nagroda Literacka miasta stołecznego Warszawy - prawdziwy deszcz nagród dla Jula Łyskawy za jego niezwykły debiut powieściowy - "Prawdziwa historia Jeffreya Watersa i jego ojców". Czy było warto? O tym Grafzero vlog literacki.

Iga Świątek awansowała do finału Wimbledonu z ostatniej chwili
Iga Świątek awansowała do finału Wimbledonu

Rozstawiona z numerem ósmym Iga Świątek wygrała ze Szwajcarką Belindą Bencic 6:2, 6:0 w półfinale Wimbledonu. Polska tenisistka po raz pierwszy awansowała do finału tej imprezy. Jej rywalką w walce o szósty tytuł wielkoszlemowy będzie Amerykanka Amanda Anisimova.

Republika czy TVN24? Są wyniki oglądalności z ostatniej chwili
Republika czy TVN24? Są wyniki oglądalności

Telewizja Republika notuje rekordowe 7,18 proc. udziału w rynku w czerwcu 2025 roku, wyprzedzając TVN24 i Telewizję wPolsce24 – informuje portal Wirtualne Media.

ABW odebrała dostęp do informacji niejawnych Szatkowskiemu. Jest odpowiedź z ostatniej chwili
ABW odebrała dostęp do informacji niejawnych Szatkowskiemu. Jest odpowiedź

Były ambasador przy NATO Tomasz Szatkowski po rocznej kontroli ABW stracił certyfikaty bezpieczeństwa. Szatkowski zapowiada odwołania do sądu.

REKLAMA

Niemiecki protest przeciwko Zielonemu Ładowi

Kryzys w niemieckim rządzie nie pojawił się po zdymisjonowaniu ministra finansów Christiana Lindnera. Zaczął się dużo wcześniej, a w jego tle wyraźnie widać nierozstrzygnięte kwestie unijnej polityki migracyjnej oraz – to rzecz być może najważniejsza – unijną politykę klimatyczną, a przede wszystkim rozwiązania wprowadzane przez tzw. Zielony Ład. To program tylko pozornie niosący rozwiązania, a tak naprawdę szkodliwy dla gospodarki. Odejście od niego postulował głośno Lindner na kilka dni przed odwołaniem go z urzędu, co doprowadziło do bezprecedensowego kryzysu rządowego w Berlinie.
Olaf Scholz Niemiecki protest przeciwko Zielonemu Ładowi
Olaf Scholz / fot. Flickr.com/OSCE Parliamentary Assembly/CC BY-SA 2.0

Christian Lindner, lider Wolnej Partii Demokratycznej, jest politykiem od dawna lubianym przez biznes, choć to nie głosy przedsiębiorców dały mu miejsce w Bundestagu i zagwarantowały silną i stabilną pozycję w polityce. To jeden z niewielu obecnych polityków niemieckich, który lubi mówić prawdę, nie owijając w bawełnę, szczególnie jeśli chodzi o sprawy gospodarcze. Koncyliacyjny i raczej spokojny był w egzotycznej koalicji SPD, FDP i Zielonych gwarancją przeprowadzenia kraju przez możliwe kryzysy, które od 2021 roku nękały politykę i gospodarkę kraju Teutonów. Wybory – nieudane w przypadku polityki migracyjnej, polityki energetycznej i stosunków międzynarodowych, co przyznaje dzisiaj w badaniach większość rdzennych mieszkańców unijnej potęgi – których dokonywała poprzednia kanclerz Niemiec Angela Merkel, położyły się szerokim cieniem na decyzjach obecnego kanclerza Olafa Scholza, który niedługo po przejęciu władzy w 2021 roku (w którym Europa wciąż zmagała się z pandemią), musiał zmierzyć się z rosyjskim atakiem na Ukrainę i lewicową presją na zmiany przepisów dotyczących globalnych zmian w energetyce i gospodarkach. Scholz okazał się zbyt słaby, aby kategorycznie sprzeciwić się narzucanym przez Unię Europejską zmianom w prawie gospodarczym i energetycznym, czyli tzw. wspólnej polityce klimatycznej znanej także jako Zielony Ład. Polityce, która okazała się dla Niemców zbyt kosztowna, szczególnie że najsilniejsza netto gospodarka Europy już drugi rok z rzędu pozostaje w recesji, ciągnąc za sobą handlowych partnerów. Scholzowi nie starczyło również odwagi do wycofania się z polityki migracyjnej zapoczątkowanej przez jego poprzedniczkę, której echa odczuwają wszystkie kraje Europy.

Niemcy w kryzysie

Odwagi do przeprowadzenia zmian nie zabrakło ministrowi finansów Niemiec, który – dzisiaj zamknięte dla mediów spotkanie rządu z 5 i 6 listopada jest doskonale opisane – sprzeciwił się i polityce kanclerza, i Zielonemu Ładowi, i – w końcu – budżetowi Bundesrepubliki, który zakładał kilkukrotne przekroczenie bezpiecznego poziomu deficytu budżetowego.

Nawiasem mówiąc, Lindner jest pierwszym zachodnim i rządzącym politykiem, który w tak kategorycznym tonie skrytykował założenia Zielonego Ładu i zażądał natychmiastowego odejścia swojego kraju od europejskiej polityki klimatycznej lub przeprowadzenia wcześniejszych wyborów. Politykiem, który odważył się przywołać w swoim sprzeciwie wszystkie argumenty przeciwko Zielonemu Ładowi, które poruszane były w Polsce i o których mówi m.in. przygotowany przez NSZZ „Solidarność” raport „Drapieżny Zielony (nie)Ład” na temat skutków bezwarunkowego wprowadzenia „zielonych” rozwiązań w UE.

Dzień po odwołaniu do mediów wyciekło tzw. stanowisko Lindnera”, czyli dokument, który otrzymali przed posiedzeniem rządu kanclerz oraz koalicyjni partnerzy szefa FDP. W dokumencie Lindner stanowczo sprzeciwia się zawieszeniu konstytucyjnego zakazu nadmiernego zadłużania się – niemieckiego hamulca zadłużenia – w celu załatania dziury w budżecie federalnym na rok 2025 wynoszącej około 10 miliardów euro. Domaga się również natychmiastowego rozwiązania niemieckiego funduszu klimatycznego, z którego rząd finansuje swoje projekty zielonej transformacji. Zasilony 200 miliardami euro z federalnego budżetu niemiecki fundusz klimatyczny to echo unijnego Zielonego Ładu, którego skutki w Niemczech mają polegać na likwidacji przemysłu węglowego, docelowej, ale możliwie najszybszej, rezygnacji z paliw kopalnych i przestawienia całej gospodarki na odnawialne źródła energii – bez względu na koszty, jakie za sobą pociągną. Koalicjanci Lindnera – Zieloni, bo to właśnie za nimi stoi podszyty ideologią komunistyczną nowy model europejskich gospodarek, oraz politycy SPD, którzy obiecali Unii Europejskiej bezwarunkowe wprowadzenie Zielonego Ładu i pilnowanie, żeby również inne kraje w trybie natychmiastowym rozpoczęły implementację unijnego programu – uznali dokument ministra finansów za akt wrogości.

Biznes i think tanki popierają Lindnera

18-stronicowe memorandum Lindnera pojawiło się na dwa tygodnie przed posiedzeniem Bundestagu zaplanowanym na 14 listopada – to dzień, w którym koalicja miała podjąć kluczowe decyzje dotyczące budżetu na przyszły rok. I już od pierwszych akapitów pismo Lindnera nie pozostawia złudzeń, że ani jemu, ani jego partii nie jest po drodze z koalicjantami w kwestiach wydatków i polityki gospodarczej. Postulaty wymienione w dokumencie natychmiast znalazły zwolenników, przede wszystkim wśród właścicieli niemieckich małych i średnich firm. Wstrzymanie wpłat na fundusz wymuszający na gospodarce likwidację tradycyjnych źródeł energii i znaczne zredukowanie wypłat z tytułu ubezpieczeń społecznych (co uderzyłoby przede wszystkim w imigrantów przyjeżdżających do Niemiec nie do pracy, ale po zasiłki) oraz idące za nim odchudzenie przerośniętej biurokracji pozwoliłoby na znaczne zmniejszenie podatków dla przedsiębiorstw. Z gospodarczego punktu widzenia to dobry ruch, bo generujące aktywność gospodarczą mniej obciążone przedsiębiorstwa wpływają nie tylko na rynek pracy i kondycję samej gospodarki, ale również na większe wpływy do budżetu federalnego w związku z rozwijającą się produkcją i handlem. Wydaje się również ruchem potrzebnym w świetle ostatnich danych makroekonomicznych Niemiec. Wynika z nich, że tamtejsze eksport i produkcja przemysłowa spadły bardziej niż oczekiwano – odpowiednio o 1,7 proc. i 2,5 proc.

Do nękanych złymi wiadomościami ministrów w rządzie Scholza doszły również informacje o planowanym zamknięciu trzech z dziesięciu największych fabryk Volkswagena, który nie wytrzymał konkurencji z chińskimi produktami i musi znacznie ograniczyć koszty (pracę w koncernie może stracić nawet 90. tys. osób) oraz ogłoszone przez niemiecki koncern Bosch zwolnienia około 7000 pracowników w najbliższych miesiącach.

Kalendarz kryzysu

Już po zdymisjonowaniu Christiana Lindnera z pracy w rządzie zrezygnowali pozostali ministrowie FDP, a prezydent Frank-Walter Steinmeier zadeklarował, że jest gotów podjąć decyzję o rozwiązaniu Bundestagu. Głos zabrały również najważniejsze think tanki i grupy lobbingowe, jednoznacznie popierając postulaty byłego już ministra finansów. Henning Vöpel, szef think tanku Centrum Polityki Europejskiej, uważa, że rząd Scholza „nie zdołał przywrócić niemieckiej gospodarce ścieżki wzrostu strukturalnego”. A skoro nie zdołał, mając w gabinecie przygotowanych do reform ministrów, tym bardziej nie zrobi tego teraz.

Vöpel zidentyfikował cztery priorytety, które musi podjąć okrojona koalicja rządowa, aby przywrócić gospodarkę na właściwe tory.
– Po pierwsze, stabilizacja transformacji energetycznej, która jest kluczowa dla połączenia ochrony klimatu z konkurencyjnością. Po drugie, redukcja biurokracji, co jest szybką ulgą, która nie wymaga pieniędzy. Po trzecie, wdrożenie cyfryzacji, która ma znaczny potencjał produktywności. I po czwarte, zachęty podatkowe dla inwestycji – wyjaśnia.

Kalendarz wydarzeń uzgodniony przez wszystkie największe niemieckie partie mówi, że przedterminowe wybory do Bundestagu odbędą się 23 lutego przyszłego roku. Głosowanie w sprawie wotum zaufania dla obecnego rządu odbędzie się 18 listopada, a przyszłoroczny budżet będzie wyłącznie prowizoryczny.

Zielony Ład, który stał się zarzewiem obecnego kryzysu w koalicji, znajdzie się w programach wyborczych wszystkich lewicowych ugrupowań, w tym SPD i Zielonych.

Ład... czy zagrożenie?

Zielony Ład jest jednym z najniebezpieczniejszych narzędzi przygotowanych przez unijną administrację, które ma położyć podwaliny pod stworzenie na bazie UE superpaństwa złożonego z europejskich regionów. Państwa narodowe mają zniknąć z mapy Europy. Wskazywali na to m.in. autorzy badania i raportu dotyczącego Zielonego Ładu, dr Katarzyna Obłąkowska i dr Artur Bartoszewicz. Z badania „Polacy o Zielonym Ładzie” jednoznacznie wynika, że jesteśmy przeciwni wprowadzeniu unijnych przepisów implementujących Zielony Ład nad Wisłą. Nie chcemy tracić naszego państwa, nie jesteśmy również zainteresowani unijnym rządem oraz na siłę wprowadzanymi ekologicznymi rozwiązaniami uderzającymi w biznes i rynek pracy.

Zdaniem naukowców Zielony Ład jest jednym z elementów wprowadzanego sukcesywnie – tak jak przewidywały to założenia komunistycznego Manifestu z Ventotene – superpaństwa ze stolicą w Brukseli, funkcjonującego jako federacja regionów.
Niemiecki głos Christiana Lindnera był pierwszym tak stanowczym protestem przeciwko rozwiązaniom zaplanowanym w Brukseli w Europie Zachodniej.

CZYTAJ TAKŻE:



 

Polecane
Emerytury
Stażowe