Widząc kogoś leżącego czy siedzącego w czasie mrozu na ławce czy chodniku, nie pozostańmy obojętni
Nic na siłę
Monika Niżniak, rzeczniczka prasowa straży miejskiej miasta stołecznego Warszawy, wyjaśnia, że w okresie jesienno-zimowym jednym z priorytetowych zadań strażników miejskich jest kontrola miejsc niemieszkalnych, gdzie przebywają osoby bezdomne.
– mówi w rozmowie z „Tygodnikiem Solidarność”.– Na terenie Warszawy takich miejsc jest ponad sto. Codziennie funkcjonariusze odwiedzają je i sprawdzają, w jakich warunkach żyją przebywający tam ludzie. Namawiamy do zmiany miejsca pobytu, wskazujemy na niebezpieczeństwo nocowania np. w altanie ogrodowej czy śmietniku. Możemy tylko i wyłącznie przekonywać. Siłą nie mamy prawa nikogo przenieść w inne miejsce. Bezwzględnie reagujemy, jeśli widzimy realne zagrożenie życia i zdrowia – gdy ktoś potrzebuje natychmiastowej pomocy medycznej albo powinien znaleźć się w stołecznym ośrodku dla osób nietrzeźwych
Strażnicy miejscy dowożą w miejsca pobytu osób bezdomnych żywność i ciepłą odzież. Współpracują przy tym z organizacjami pozarządowymi i urzędem miasta. Tylko w ostatnim tygodniu straż miejska w Warszawie przeprowadziła blisko 220 kontroli miejsc, gdzie przebywają bezdomni. W 57 przypadkach wzywano pogotowie, ponad 140 osób przewieziono do noclegowni, a ponad 230 do ośrodka dla osób nietrzeźwych.
Przemysław Osiński wskazuje, że bezdomni nie chcą pomocy z różnych przyczyn.
– informuje. Zauważa, że w okresie zimowym istotną rzeczą dla osób bezdomnych jest możliwość zjedzenia ciepłego posiłku i wypicia gorącej herbaty.– Jedną z nich jest niechęć do stosowania się do zasad panujących w takich ośrodkach, czyli zakaz spożywania alkoholu. Osoby będące pod wpływem alkoholu czy narkotyków ze względów bezpieczeństwa nie są przyjmowane do schronisk i noclegowni
– wyjaśnia ratownik medyczny.– Dzięki temu organizm otrzymuje energię niezbędną do wytworzenie ciepła. Jednak osoby proszące o przysłowiową złotówkę na zakup jedzenia czy napoju często przeznaczają otrzymane pieniądze na alkohol, który w okresie mrozów jest dla nich zgubny. Po pierwsze, powoduje rozszerzenie naczyń krwionośnych, przez co znacznie szybciej traci się ciepło z organizmu do otoczenia, po drugie powoduje stan upojenia alkoholowego, który uniemożliwia poruszanie się, wywołuje zaburzenia świadomości do śpiączki włącznie
Nie bądźmy obojętni
Czasem wystarczy jeden telefon, aby uratować komuś życie. Nasze zainteresowanie spotkaną na przystanku, w parku czy na klatce schodowej osobą bezdomną jest bezcenne.
– mówi „Tygodnikowi Solidarność” ratownik medyczny Przemysław Osiński.– Widząc kogoś leżącego czy siedzącego w czasie mrozu na ławce czy chodniku, nie pozostańmy obojętni. Podejdźmy do tej osoby i spróbujmy nawiązać z nią kontakt. Jeśli osoba ta jest nieprzytomna, ma zaburzenia świadomości – wymaga opieki medycznej realizowanej w warunkach przedszpitalnych przez zespoły ratownictwa medycznego, dlatego wówczas dzwonimy na numer alarmowy 112. Natomiast jeśli nawiązaliśmy kontakt słowny, osoba z którą rozmawiamy jest przytomna, logicznie odpowiada na pytania, nie skarży się na żadne dolegliwości, powinniśmy zaproponować jej przewiezienie do noclegowni. Jak już wspomniałem, często w takich przypadkach pomaga straż miejska lub policja
Ważny telefon
Jak wezwać pomoc? Monika Niżniak zaznacza, że z pozoru prosta rozmowa telefoniczna z operatorem numeru alarmowego może dla wielu okazać się bardzo trudna.
– wyjaśnia rzeczniczka prasowa stołecznej straży miejskiej.– Osoba kontaktująca się ze służbami powinna w miarę szczegółowo opisać dany przypadek. Nie wystarczy podać jedynie adres. Przede wszystkim należy precyzyjnie określić miejsce, w którym dochodzi do określonego zdarzenia. Należy również opisać, czy mamy do czynienia z bezpośrednim narażeniem zdrowia i życia osoby bezdomnej, jakie są inne okoliczności, czy mamy podejrzenie, że dana osoba jest pod wpływem alkoholu. Są pytania dyspozytora, które często zaskakują dzwoniących, np. czy osoba ta samodzielnie oddycha, czy porusza się klatka piersiowa. A są to kluczowe pytania, które pozwalają dyspozytorowi ocenić, czy wysyłając patrol straży miejskiej, powiadomić jednocześnie pogotowie ratunkowe
– wskazuje.– Dyspozytor czy też operator numeru alarmowego w trakcie rozmowy na bieżąco ocenia, jaka pomoc powinna być udzielona. Czasami zwykłe lakoniczne zgłoszenie, na podstawie którego trudno ocenić sytuację, może doprowadzić do zaburzenia w komunikacji
Izabela Kozłowska
Tekst pochodzi z najnowszego numeru "TS" (02/2017) dostępnego również w wersji cyfrowej tutaj
