[Tylko u nas] Paweł Janas dla Tysol.pl: "Akordeon już dawno zaczął przeżywać swój renesans"
![[Tylko u nas] Paweł Janas dla Tysol.pl: "Akordeon już dawno zaczął przeżywać swój renesans"](https://www.tysol.pl/imgcache/750x530/c//zdj/zdjecie/27912.jpg)
– Jak to jest od początku do końca nagrać samemu płytę?
– Nie jest to łatwe zadanie. Tym bardziej, że postawiłem na autorską muzykę i instrumenty nie występujące dotychczas w projekcie solowym. Ukończyłem Uniwersytet Muzyczny w Warszawie i z klasyką mam wiele wspólnego. W 2009 roku wygrałem prestiżowy konkurs. Jedną z nagród był akordeon cyfrowy firmy Roland i od dziesięciu lat jestem ambasadorem ich marki. Instrument ten zainspirował mnie swoimi możliwościami i zacząłem wdrażać się w muzykę elektroniczną i jazzową. Powstał plan nagrania czegoś nowego i autorskiego z użyciem elektronicznych dodatków. Miałem szkice utworów, ale zacząłem się gubić patrząc na ogrom sprzętu, który zgromadziłem. Zacząłem więc redukować. Ostatecznie wykorzystałem looper oraz akordeon akustyczny, ponieważ paleta jego barw jest dla mnie ciągle nieograniczona i niezwykle inspirująca.
– Jak wyglądał proces powstawania płyty?
Proces tworzenia płyty „Buttonhacker” zajął mi sporo czasu z kilku względów. Po pierwsze, musiałem w taki sposób skonstruować szkielet perkusjonaliów wydobywanych z akordeonu, aby później sprawnie poruszać się w części harmonicznej i melodycznej. Oczywiście nie jestem pierwszy w kwestii zapętlania śpiewu czy grania na instrumencie, jednak nikt wcześniej nie podjął się połączenia akordeonu i loopera, co dodatkowo pogłębiło moje poszukiwania w tej materii. Na płycie znalazło się ostatecznie osiem kompozycji, w których starałem się wykorzystać możliwości tego zestawienia do maksimum. W całości materiału można odnaleźć bardzo dużo elementów wirtuozowskich i improwizacyjnych, skomplikowanych harmonii, krzyżujących się gatunków i nastrojów, jak również klasycznych rozwiązań. Starałem się przemycić w swojej muzyce to, czego do tej pory się nauczyłem i przenieść wyobraźnię słuchacza w nowe przestrzenie.
– Czy muzyka akordeonowa i sam instrument wraca do łask?
– Według mnie, akordeon już dawno zaczął przeżywać swój renesans i ciągle się nasila. Mój pierwszy nauczyciel zupełnie zmienił moje podejście do tego instrumentu. Pokazał mi jak zróżnicowana może być muzyka akordeonowa i uświadomił jak wiele jest jeszcze w tej dziedzinie do odkrycia. Akordeon jest wykorzystywany w rozmaity sposób i jest na tyle plastycznym instrumentem o charakterystycznym brzmieniu, że nie ma już właściwie miejsca, w którym by się nie pojawił. Na całym świecie jest wielu akordeonistów, którzy w znaczący sposób wpływają na popularyzowanie tego instrumentu i zmianę statusu z obciachowego na elegancki. Sam klika lat temu miałem przyjemność wystąpić jako pierwszy solista w historii z towarzyszeniem orkiestry Filharmonii Narodowej w Warszawie. Klasyczna muzyka współczesna aż kipi od ilości akordeonowych partii, improwizuje się w coraz bardziej odkrywczy i odważny sposób oraz łączy z różnymi stylami. Osobiście uważam, że jest to instrument XXI wieku i w ręku dobrego muzyka jest tylko tego potwierdzeniem.
Rozmawiał: Bartosz Boruciak
