Czasami jest tak, że musimy udać się w daleką podróż, aby odkryć, że nasz prawdziwy skarb był cały czas tuż obok nas. Odnalezienie go wymaga jednak zaangażowania. Dla wierzących – Żydów i chrześcijan – skarb, którego szukamy, został ukryty w naszych sercach. Tym skarbem jest bliskość z Bogiem – pisze w komentarzu dla Centrum Heschela KUL dr Faydra Shapiro, dyrektor Izraelskiego Centrum Relacji Żydowsko-Chrześcijańskich, komentując Ewangelię z niedzieli 30 lipca.
Przypowieści o perle, skarbie i sieci. Niedzielne kazania - o. Krzysztof Pałys OP i ks. Marek Studenski.
Tego dnia nikt nie życzy sobie „dobrego” Tisza be Aw. W żydowskim roku dzień ten zajmuje niezwykle ważne miejsce. Dziś wieczorem rozpoczyna się Tisza be Aw (hebr. תשעה באב – dziewiąty dzień miesiąca Aw) – dzień wspomnienia zburzenia Pierwszej i Drugiej Świątyni Jerozolimskiej, dzień żałoby i ścisłego postu. O tym jak obchodzony jest on w Izraelu i jakie jest jego znaczenie mówi dla Centrum Heschela KUL korektor starożytnego języka hebrajskiego s. Eliana Kuryło CB, przełożona Wspólnoty Błogosławieństw w Emmaus-Nicopolis w Izraelu. Komentarz jest częścią cyklu, w którym omawiane są coroczne święta żydowskie.
26 lipca Kościół wspomina św. Annę i św. Joachima - matkę i ojca Maryi, babcię i dziadka Jezusa. Św. Anna jest patronką małżeństw, matek, wdów, piekarzy i żeglarzy. W ikonografii ukazywana jest najczęściej z córką lub jako tzw. św. Anna Samotrzecia – czyli z Maryją i małym Jezusem. Tak przedstawiali ją m.in. Wit Stwosz i Leonardo da Vinci.
Parabola o dobrym ziarnie i kąkolu podkreśla istnienie w świecie nie tylko moralnego dobra, ale także i zła. Zaczyn, zarówno w Starym, jak i Nowym Testamencie ma również znaczenie negatywne, to „kwas złości i przewrotności” (1 Kor 5,6-8), który należy usunąć. Dlatego dzisiejsze przypowieści są wezwaniem do radykalnej pracy nad sobą, a cierpliwości i miłosierdzia względem słabości drugiego człowieka – pisze ks. dr Zbigniew Grochowski w komentarzu dla Centrum Heschela KUL na niedzielę 23 lipca.
Przypowieść o pszenicy i chwaście. Komentarz - ks. Marek Studencki.
Na wyraźne życzenie Ojca Świętego Franciszka, Kongregacja Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, opublikowała 3 czerwca 2016 r., w uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa, dekret, w którym liturgiczny obchód św. Marii Magdaleny, dotąd wspomnienie obowiązkowe, został podniesiony do rangi święta. Poniżej przedstawiamy refleksję abp. Arthura Roche, prefekta Dykasterii ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów.
Objawienia w Gietrzwałdzie to jedyne uznane przez Kościół objawienia Matki Bożej na ziemiach polskich. Świadectw na temat objawień jest jednak dużo więcej. Maryja ukazywała się świętym, królom, książętom i osobom duchownym ale i prostym ludziom – chłopom, rzemieślnikom a nawet przestępcom. Wśród widzących Matkę Bożą często były dzieci. Bywało, że wizji doznawały całe grupy ludzi, np. żołnierze w boju. Są też świadectwa mówiące o dziwnym zachowaniu zwierząt. Czy mogły one widzieć Maryję? W ciągu tysiąca lat na ziemiach polskich oraz dawnych Kresach Rzeczypospolitej odnotowano ponad 200 przypadków, w których ludzie mówili o nadzwyczajnych wydarzeniach związanych z obecnością Matki Bożej.
"Przypowieść o siewcy". Komentarz biblisty - ks. Paweł Rytel-Andrianik; kazanie - o. Dawid Grześkowiak OP.
W dniu 29 czerwca Kościół powszechny obchodzi uroczystość Świętych Apostołów Piotra i Pawła. Pierwszego z nich Jezus nazwał „Opoką" – skałą, drugiego zaś powołał na Apostoła Narodów. Obaj ponieśli śmierć męczeńską w Rzymie podczas prześladowań chrześcijan, rozpoczętych na rozkaz cesarza Nerona. Przed watykańską bazyliką ku czci pierwszego z nich znajdują się ich posągi: św. Piotr trzyma na nim w rękach klucze, św. Paweł – miecz. Wśród różnych podań i zwyczajów ich dotyczących wymienia się też ich związki z grzybami i grzybobraniem.
Uroczystość dwóch największych Apostołów – Piotra i Pawła Kościół obchodzi 29 czerwca. Św. Piotr był uczniem wybranym przez Jezusa do pełnienia posługi prymatu w Kościele. Gorliwość misyjna św. Pawła sprawiła, że bardzo wielu miejscach głosił Ewangelię i zakładał Kościoły. Zyskał miano „Apostoła Narodów”. Obaj przez swoje męczeństwo są związani z Rzymem.
Zdając sobie sprawę ze znaczenia Pięcioksięgu dla religii judaistycznej, Mateusz zamieścił w swojej Ewangelii pięć wielkich mów Jezusa. Odpowiadają one pięciu przełomowym momentom historii narodu wybranego. Dobra nowina o zbawieniu staje się nową Torą – Pięcioksięgiem, a Jezus nowym Mojżeszem – mówi w komentarzu dla Centrum Heschela KUL biblista ks. prof. zw. dr hab. Mariusz Rosik.
"Nie bójcie się!". Komentarz biblisty - ks. Paweł Rytel-Andrianik. Kazanie niedzielne - o. Krzysztof Pałys OP.
«Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało. Proście Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo». Komentarz biblijny - ks. Paweł Rytel-Andrianik. Homilia - ks. Marek Studenski.
Dziś, 24 maja, w Kościele obchodzony jest Światowy Dzień Modlitw za Kościół w Chinach. Współpracę między Kościołem w Chinach i w Polsce wspiera Stowarzyszenie „Sinicum” im. Michała Boyma SJ. Publikujemy tekst o. Jacka Gniadka SVD, prezesa Stowarzyszenia, przybliżający sylwetkę o. Boyma, polskiego jezuity - misjonarza w Chinach, przyrodnika, kartografa, pisarza, podróżnika i jednego z ojców sinologii.
W dzisiejszej Ewangelii, przed Swoim wniebowstąpieniem Jezus posyła uczniów, aby chrzcili (dosł. zanurzali) w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Chrystus zapewnia, że właśnie Ruach Ha-Kodesz, i tak jak Emmanuel – Bóg z nami, z początku Ewangelii św. Mateusza, będzie im stale towarzyszyć i będzie ich wsparciem i obroną – o Bogu nieustannie obecnym pośród swojego ludu na przestrzeni historii zbawienia opowiada w komentarzu Centrum Heschela KUL biblista ks. dr Mariusz Świder, rektor Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Siedleckiej im. Jana Pawła II.
Jezus nie składa obietnic bez pokrycia i nie wyznacza zadań ponad siły. To co przed Wniebowstąpieniem obiecał i polecił Apostołom dotyczy także nas. O tym jak radosna jest obietnica Jezusa i jak ważne jest Jego zadanie dla nas w komentarzu do Ewangelii uroczystości Wniebowstąpienia Pańskiego 21 maja pisze biblista ks. dr Paweł Rytel-Andrianik.
Wniebowstąpienie Pana Jezusa. Komentarz - ks. Marek Studenski, duchowny diecezji bielsko-żywieckiej.
Dziś (16 kwietnia), przypada w Polsce święto św. Andrzeja Boboli. Ten XVII-wieczny jezuicki męczennik, patron Polski, kilka razy był niemal zupełnie zapomniany – ostatnio w latach PRL, kiedy komuniści rugowali wszelkie przejawy pamięci o nim. Kilka razy jego kult ożywał. Ostatnio również zatacza coraz szersze kręgi. Co ciekawe, niekiedy przyczyniał się do tego sam św. Andrzej, ukazując się różnym osobom wiele lat po swojej śmierci.
Paraklet – słowo, które nie zostało przetłumaczone. Pojawia się w greckich tłumaczeniach Biblii hebrajskiej jeszcze sprzed czasów Jezusa i w aramejskim tłumaczeniu tekstu z I wieku. Kiedy więc pierwsi żydowscy uczniowie Chrystusa słyszeli słowo Paraklet, nie było ono im obce, ale sprawiało, że natychmiast jak symfonia rozbrzmiewały w nich wszystkie biblijne skojarzenia – o tym, jak rozumieć to greckie słowo w perspektywie Starego Testamentu i dlaczego w tłumaczeniach na różne języki pozostało ono w oryginale pisze w komentarzu dla Centrum Heschela KUL dr Faydra Shapiro, dyrektor Izraelskiego Centrum Relacji Żydowsko-Chrześcijańskich.